God moet ons helpen

Katinka Fikse-Omon

De geschiedenis van de Gemeenschap van Zendings-Diaconessen in Nederland (1935-2019)

Dit is een bijzondere geschiedenis: die van de Zendings-Diaconessen in Amerongen. In de jaren twintig komen enkele Duitse diaconessen naar Nederland, om daar de duizenden Duitse meisjes bij te staan die als dienstmeisje in Nederland werk hebben gezocht. Als ook Nederlandse meisjes zich aanmelden om diacones te worden, besluiten deze zusters in 1935 in Amerongen het Zendings-Diaconessenhuis te openen. De gemeenschap wordt actief in verpleging en onderwijs, maar ook in zending en evangelisatie.

In de vooroorlogse periode groeit het aantal gasten tijdens door de zusters georganiseerde conferenties. Onder andere Johannes de Heer spreekt er regelmatig. Het huis blijkt al snel te klein. De zusters moeten daardoor geregeld hun kamers afstaan aan gasten. Ze slapen dan zelf op stromatrassen op zolder. Tijdens de Duitse bezetting van 1940 tot 1945 komen de Zendings-Diaconessen tussen twee vuren terecht. Ze worden gewantrouwd door de Nederlandse bevolking, terwijl door de Duitse autoriteiten hun medewerking wordt verlangd. Ondanks de vordering van het Zendingshuis door het Duitse leger, proberen de zusters onder moeilijke omstandigheden hun werk voort te zetten.

In de afgelopen decennia zag de gemeenschap zich voor allerlei uitdagingen gesteld, maar wisten de zusters met hun tijd mee te gaan. Binnen hun werk verschoof de nadruk van zorg, naar diaconaal en pastoraal werk. We leven in een hectische, drukke maatschappij. Stilte en aandacht zijn nodig om contact te houden met onszelf, met anderen en met God. In een nieuwe context en met een nieuw gebouw willen de Zendings-Diaconessen daar hun bijdrage aan blijven leveren.